19 05 2014

Hiç kimsenin kuşkusu olmasın; “Işık Soma’dan Yükselecek”. Uzak ve güzel ülkemizde, olur olmaz zaman ve mekânlarda ağladıkları halde – ki, ağlamak son derece insani bir davranış olup saygı ile karşılamak gerekir – Soma’daki katliama dönüşen maden faciasında, arkadaşım Fatoş Karahasan’ın Münir Nurettin Selçuk’tan esinlenerek “kör kuyularda merdivensiz bıraktığımız” dediği [1] 301 madencimize bir damla gözyaşını çok görenler varsa eğer, “Işık Soma’dan Yükselecek”tir. Türkiye’deki demokratik kitlelerin bu facia karşısında gösterdikleri duyarlılık ve dayanışma bunun en önemli işareti sayılmalıdır.

Uzman olmayanların sıkça söylediklerinin aksine, istatistikler yalan söylemez. Arkadaşım Yeşim Kırdar’ın Facebook sayfamdaki zaman tünelime koyduğu “Madenlerde Yaşanan İş Kazaları ve Sonuçları Üzerine Bir Değerlendirme” [2] çalışmasına göre 2008 yılı itibariyle 1 milyon ton taş kömürü üretimi başına düşen ölüm sayısı ABD’de 0.02, Çin’de 1.27, Türkiye’de ise 7.22 olarak tespit edilmiştir. Bu oranları daha anlaşılır kılmak için birimi 50 milyon ton taş kömürü üretimi başına düşen ölüm sayısı şeklinde değiştirirsek, anılan sayı ABD’de 1 ölüm, Çin’de 64 ölüm, Türkiye’de ise 361 ölüm olmaktadır ki, durumun vehameti çok açıktır. Bu oranlar başka facialara hazır olmamız gerektiğinin en önemli delilidir. Derhal en sert önlemler alınmalı, iş güvenliği standartları hızla yükseltilmelidir.

Yapılması gereken en önemli icraat ise, bu önlemlerle birlikte, her ne pahasına olursa olsun,  maden ve özellikle inşaat sektörü üzerinden yürütülen aşırı üretim politikasının derhal durdurulmasıdır. Ekonomik büyüme stratejisi başka bazı sektörlere kaydırılmalı, kantiteden ziyade kaliteye öncelik veren yepyeni gelişme politikaları üretilmelidir. Türkiye toplumu bu ağır yükü kaldıramaz.

Sen, toprağa düşen, yoksul ama onurlu ve yiğit madenci kardeşim, Ulusal Kurtuluş Savaşı'nın başlangıcı olan 19 Mayıs 1919'un 95. yıldönümünde, başındaki baret lambanla yolumuza ışık tut. Tut ki, bu yoldan yürüyebilelim.

Uzak ve güzel ülkemin güzel insanları, kır zincirlerini. Kazanacakların kaybedeceklerinden çok daha fazla olacaktır. İş, ekmek ve özgürlük gibi…

Son söz, Nedim Gürsel’in maden işçilerimize seslendiği Yunus Emre’nin dizelerinden olsun:

                                                   "Toprağa karışmış nazik tenleri                                                                                                           Söylemeden kalmış tatlı dilleri".

Şimdi söz sırası bizde…                                                                                                                                                                                                                                                                                                                

Notlar

Gürsel, Karahasan, Kırdar, Soma Maden Faciası, TEPAV, Yunus Emre

Küçük Güzeldir! Yeni Paradigma: Doğayla Diyalog