8 05 2020
Yerdeki çalı çırpının top olup yuvarlana yuvarlana oraya buraya uçuştuğu sokak terk edilmiş gibiydi. Ipıssız. Yürümeye devam ettik ve köşeyi dönerek başka bir sokağa girdik. Duvarlarını sesi zaman zaman ıslığa dönüşen güçlü bir rüzgârın yaladığı girdiğimiz bu sokaktaki kapısı aralanmış ilk evin bahçesinde bulunan mezarın başına çömelmiş yaşlı bir kadın çayını yudumluyordu. Yürümeye devam ettik. […]
25 02 2019
Bir yolcu, “İstanbul’un ışıkları göründü, koşun koşun, İstanbul’un ışıkları göründü” diye bağırıyordu. Sesi duyan babam beni kucağına aldı ve anneme de gelmesini söyleyerek merdivenleri hızla tırmanıp güverteye çıktı. Güvertede çok sayıda insan ayaklarının ucuna basıp yükselerek İstanbul’un ışıklarını görmeye çalışıyordu. Babam bir taraftan koltuk altlarımdan tutup ayakuçlarına basarak beni en yükseğe çıkarmaya çalışıyor, bir taraftan […]
16 06 2018
Yirmi yıl önce, 1998 yılında, ABD’ye ilk seyahat ettiğimde, uçak JFK’ye indikten ve bizler gümrük kontrolünden geçtikten sonra uzunca bir koridorda yürürken tatlı bir heyecan içindeydim. Havaalanının kapısından çıkıp New York şehir merkezine hareket ettiğimizde ise, başta otomobiller olmak üzere, her şey çok büyük gelmişti. O yıl, ABD’de kaldığım üç hafta içinde edindiğim en temel […]
1 02 2017
Dün İstanbul’da hava soğuk ama güneşliydi. AVM’lerin yapay ve steril ortamlarından kurtulup kendimi Bayezid’teki Sahaflar Çarşısı’na atmak istedim. Metrodan İstanbul Üniversitesi durağında inip merkez binanın ana giriş kapısına gelinceye kadar gördüğüm tarihi üniversite binaları ile ana giriş kapısı ve meydandaki Bayezid Camii yılar öncesine göre gözüme nedense daha büyükmüş gibi göründü. Bunun nedenini, yaşamımın geçtiği […]
24 01 2017
1982 yılında Viyana’dan Köln’e yaptığım tren yolculuğunu hiç unutmam. Koşullar elvermediği, daha doğrusu yeterli burs bulamadığım için Viyana’da doktora yapmaktan vazgeçip Türkiye’ye dönmeden önce babamın bir arkadaşının bulunduğu Köln’e giderek, bir süre orada kaldıktan sonra, daha önceleri yazışmaya başladığım Münih’teki Ludwig Maximilians Üniversitesi’nde burs bulabilme imkânlarını araştıracaktım. Bir süre önce oturma iznim bitmiş, yakında bu […]
18 04 2016
St. Petersburg, daha doğrusu o zamanki adıyla Leningrad, 1990 yılında yeni yılı kutlamak üzere SSCB’ne yaptığımız seyahatin Moskova’dan sonraki ikinci durağıydı. Moskova durağındaki gözlemlerimi daha sonra paylaşacağım. Bu yazı aslında bir bütünün parçası ve daha önce (Temmuz, 2015) paylaştığım Mühürlü Trenin Ünlü Yolcusu ile birlikte okunmalı. Vladimir Nabokov 1965 yılında ABD’de yaşarken verdiği bir röportajda, […]
12 08 2015
Birinci Dünya Savaşı’nın dehşet dolu dalgalarının dört bir yandan sardığı küçük barış adası İsviçre, 1915 – 1918 yılları arasında son derece heyecanlı ve sonuçları bakımından çok önemli bir dedektif romanına sahne olmuştu. Daha bir yıl öncesine kadar birbirlerini karşılıklı olarak evlerine davet eden diplomatlar artık görüşmüyorlar, lüks otellerde konaklayan parlamenterler, ataşeler, iş adamları, yüzleri açık […]
17 12 2014
Bu Viyana’ya üçüncü gelişimdi. İlkinde 1.5 yıl, ikincisinde Nürnberg – Prag – Budapeşte -Viyana – Salzburg hattında yaptığım seyahat sırasında 5-6 saat kalmıştım. Ayşen, Meral, Aylin ve ben havaalanından bindiğimiz taksiyle şehre doğru yol alırken, aklım, tıpkı 5-6 saat kaldığım ikinci gelişimde olduğu gibi 32 yıl önce Viyana’yı terk ederken Köln’e gitmek üzere trene bindiğim […]
11 11 2014
Beş kişiydik. Arkamızdan el sallayan Verda ile vedalaştıktan sonra, sabahın alacakaranlığında Selim’in kullandığı panelvan ile Ayşen, Semra, Mustafa ve ben Waldwick’ten Newark Havaalanı’na doğru yol alıyorduk. Hava epeyce soğuktu. Bir süre sonra sol tarafımızda güneş gökyüzünü parlatarak aydınlatmaya başladı; sağ tarafımız ise hala karanlıklar içindeydi. Bir süre daha sonra ise, sağ tarafımızdaki karanlıklar içinden, ta […]
6 06 2014
Alsancak Gündoğdu Meydanı’nda yer yerinden oynuyor, “Her yer Taksim, her yer direniş” nidaları göklere yükseliyordu. Güneş, Karşıyaka sırtlarından batmakla batmamak arasında mütereddit, gökyüzünü mor ve ala boyamaya devam ediyor, ses ve renk harmonisinin ortaya çıkardığı tablo insana huzur veriyordu. Güneşin de Gezi Parkı Direnişi’ne katıldığı izlenimini veren tablo, ressamın fırçasından çıkmış gibiydi. Takvim 31 Mayıs […]