21 03 2020
“…insanlık tarihi sanki her şey insanlığın nihai hedefi olarak uygar toplumları işaret ediyormuş gibi, düz bir çizgi doğrultusunda ilerlememiştir. Tam tersine, her çatallanmada farklı kararlı haller mümkün olmuştur; bu haller gerçeklik kazandıklarında da bir arada ve birbirleriyle etkileşim içinde bulunmuşlardır.” Manuel de Landa, Çizgisel Olmayan Tarih Aşağıdaki şekil Ervin Laszlo’nun The Chaos Point, The […]
14 03 2020
Birkaç yıl sonra, yazları Çınarlı Dam’da ikamet etmeye başladık. Adını biz koymuştuk ve nedeni tahmin edileceği gibi ana kapının önündeki dev çınar ağacıydı. Ağacın önünde bir de kuyu vardı. Artık, beş yaşındaydım. Çınarlı Dam Çamlı Dam’dan hem tarla hem de ev olarak oldukça büyük olup iki katlıydı. Girişte salon mutfak ve bir oda, üst katta […]
3 02 2020
Chris Anderson’a göre günümüzde bütün modelleri gereksiz kılacak muazzam bir veri bolluğu söz konusu. Bütün mesele veriler arasındaki bağlantıları ortaya çıkararak belli örüntüler elde etmek. Anderson daha da ileriye giderek dilbilim, sosyoloji, psikoloji, ontoloji ve insan davranışlarına dair tüm teorileri tek etmemizi söylüyor. Ona göre elimizde yeterli veri olduğunda, yani rakamlarla her şeyi açıklamak mümkün […]
27 01 2020
“ Akım çıkım yeerde babaanne? Akım çıkım yeerde? “ Geriye dönüp baktığımda babaannemle ilgili ilk anımın, ona, kaybettiğim çekiç ve kerpetenimin nerede olduğunu sormak için kurduğum bu çocukça cümle olduğunu anımsıyorum. Yanılmıyorsam üç yaşlarındaydım ve ailece Çamlı Dam dediğimiz yazlık bir evde oturuyorduk. Çağdaş psikolog Douwe Draaisma Yaşlandıkça Hayat Neden Çabuk Geçer adlı kitabında çoğu […]
11 11 2019
Aşağıdaki her baktığımda içimi ılık ve hoş bir duygu kaplıyor; kendimi rüyada hissediyorum. Kalbim önce gümbür gümbür çarpıyor, sonra pır pır atıyor. “Hayal olmalı” diyorum, “gerçek olamaz.” Daha sonra da bir hüzün kaplıyor içimi, ufka bakıp iç geçirerek, “Zaman çok kısa” diyorum kendi kendime. “Zaman çok kısa. Keşke biraz daha uzun olsaydı zamanla aynı anlama […]
21 10 2019
Evimizde oynanan ve benim de şahit olduğum ilk lades oyununun tarihini değil ama kimin kazandığını dün gibi hatırlıyorum: Annem. Yeni nesiller bilmeyebilirler, eskiden evlerde tavuk piştiğinde ortalığı bir neşe kaplar, ladesin sonuçları merakla beklenirdi. Lades oyunu, oyuna taraf olan kişilerin, tavuğun lades kemiği adı verilen kemiğini ikiye ayırarak birbirlerinin unutkanlıklarından yararlanmalarına yönelik bir oyundu. Oyuna […]
22 09 2019
Tadı hala damağımda olan geçen akşam yediğim ev yapımı dondurmanın içindeki hafif süt kokusu, beni, tıpkı Proust’un Kayıp Zamanın İzinde’ki kahramanı Marcel’in halasının ıhlamura batırıp verdiği madleni yedikten sonra çocukluğuna gitmesi gibi çocukluğuma götürmüştü.[*] Kapıları ve pencere pervazları çivit mavisine boyanmış olduğu içi nazar boncuğu gibi köşeye kurulmuştu. Kareyi bulduktan sonra bir masanın etrafındaki sandalyelerine […]
8 07 2019
Asla unutmayacağım anılarımdan biri, henüz ilkokuldayken, bir yaz gecesi gittiğim tütün tarlasında, uykum geldiği için at arabasının üstüne çıkıp yorganın altına girdikten sonra gökyüzündeki yıldızların dansını seyrederek uykuya dalmamdı. Dedemin kullandığı at arabasında, babaannem, annem, halam ve ben beş kişiydik. Gecenin karanlığını delerek geçtiğimiz tozlu yolar arabanın tekerleklerinin sesini kıstığı için hayalet misali yol alıyor, […]