29 01 2016
Giorgia Agamben’in, oyuncağın özel karakterini, “artık olmayan bir şimdinin zamansal boyutunda kavranabilecek son derece tekil bir şey”[1] olarak tanımladığını okurken, artık olmayan şimdide oynadığımız oyunları düşünüyordum. Üstelik aklımda Johan Huizanga’nın, insanın aynı zamanda homo ludens, yani oyun oynayan insan ve oyunun da kültürden daha eski olduğu düşüncesi vardı. Huizanga’ya göre oyun herkes tarafından gözlenebilir bir […]
16 01 2016
1 – Tarih ve Zaman Her tarih anlayışının içerisinde mutlaka örtük olarak bulunan, onu koşullandıran, bu nedenle de açığa çıkarılması gereken belli bir zaman deneyimi vardır. Benzer biçimde her kültür belli bir zaman deneyimidir ve bu deneyimde bir değişiklik olmadan yeni bir kültür yaratmak mümkün değildir. Bu nedenle özgün bir devrimin ilk görevi sadece “dünyayı […]
7 01 2016
Mahallemize yeni taşınmışlardı. Ara sıra sokağa çıkıyor, tek başına oynuyor ve biz erkekler daha bakmaya doyamadan kısa bir sonra evine giriyordu. Bu davranışı ona bir gizem katıyor, merakımızı arttırıyor, aramızda bazı dedikodulara neden oluyordu. Cin miydi peri mi, yoksa peri padişahının kızı mı? Neden kimseyle konuşmuyor, neden tek başına oynuyor, neden bir kız arkadaşı bile […]