1 06 2021
Annem gurbete gitmemi hiç, ama hiç istemiyordu. Ona göre, Ali Şefik Ortaokulu’nu bitirdikten sonra Akhisar’da liseye gitmem yeterliydi. Üniversite çağına geldiğimde, biraz daha büyümüş olacağım için gurbette olmak o kadar acı vermeyebilirdi. Ama babam, hem çok uzak olmayan hem de iyi bir okul olan İzmir Atatürk Lisesi’ne kaydolmamda ısrarcıydı. Dediği de oldu ve ben bu […]
15 03 2021
2020 yılının başında tüm dünyayı etkisi altına alan pandemiyle birlikte dillere pelesenk olan bir ifade dolaşıyor: “Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak”. Diğer bir deyişle, “yeni normal”. Sanırım, Zeitgeist (Zamanın Ruhu) bu iki ifadede saklı. Daha çok Hegel’in kullandığı Zeitgeist Almanca olup tüm dillerde böyle kullanılır ve Türkçesi Zamanın Ruhu demektir. Zamanın Ruhu ile anlatılmak […]
17 02 2021
Perry Anderson Postmodernitenin Kökenleri’nde şöyle yazar: “Geçmişin nesneleri elimizin altında, istediğimiz an dokunabileceğimiz, kullanabileceğimiz uzaklıktadır; oysa postmodern şimdide, onlarla aramızda elektronik engel vardır: Bugün bizler, resim tararız, internette dolaşırız, görüntüyü dijitalleştiririz-hepsi de kaçınılmaz olarak, seyir kültürüne hükmeden oligopolilerin dolayımından geçen işlemlerdir” (Anderson, 2002: 147). İş, insanların hayatlarının çekirdeğidir ve öngörülebilir gelecekte böyle olmaya devam edecektir. […]
19 11 2020
P.C. Snow, birbirini kıyasıya eleştiren ve bir türlü anlaşamayan doğa bilimciler ile beşeri bilimcileri bir noktada birleştirmeye çalıştığı İki Kültür’de şöyle yazar: “İki konunun, iki disiplinin, iki kültürün – hatta en uçta, iki galaksinin – çarpışması yaratıcı şanslar doğurmalıdır. Zihinsel etkinliklerin tarihinde bazı büyük atılımlar bu şanslar sayesinde yapılabilmiştir” (2010: 106-107). Berkun Oya’nın Bir Başkadır’ı, […]
1 07 2020
Kapitalistleşme süreci, başka sonuçlarının yanı sıra, 1850’lerden sonra ulaştırma ve haberleşme olanaklarının metastas yaparcasına yayılmasına neden olmuştur. Karl Marx bu süreci “mekânın zaman tarafından yok edilmesi” ifadesiyle tanımlar. Marx’tan yaklaşık bir buçuk asır sonra, David Harvey, “zaman-mekân sıkışması” şeklinde kavramsallaştırdığı bu fenomeni, kapitalizmin hayatımıza kazandırdığı hız artışının ve mekânsal engellerin dünya sanki üzerimize çökecekmişçesine aşılması […]
6 04 2020
Bir Amok koşucusu gibi küreselleşerek dönen dünyamızın tekerine Covid-19 kod adlı çıplak gözle görünmeyen bir mahluk çomak soktu ve ne gökyüzünde uçan bir uçak kaldı, ne de yeryüzünde sınırlarını kapatmayan bir ülke. Dünya, zınk diye durdu! Sermaye mekânın zaman tarafından yok edilmesine neden olmuştu; Covid-19 kod adlı mahluk ise mekanın zaman tarafından sabitlenmesine neden oldu. […]
5 08 2019
Bu yazı Dr. Gözde Mert ile ortaklaşa yazdığımız ve 22. 09.2019 tarihinde Journal of Social and Humanities Science Research’de yayınlanan Örgüt Çalışanlarında Kuantum Organizasyon Algısının Araştırılması adlı makalenin teorik kısmını teşkil etmektedir. Makalenin tamamına erişmek isteyen http://www.jshsr.org/Makaleler/1871973871_03_2019_6-39.ID1276.%20MERT&G%c3%9cNDO%c4%9eMU%c5%9e-%201734-1757.pdf linkini tıklayabilir. Sınırsız, karmaşık ve dinamik bir özellik taşıyan yirmi birinci yüzyılın sorunları, aralarında sayısız bağlantıların bulunduğu […]
27 06 2019
Belki fazla iddialı bir ifade, ama önümüzdeki yıllara yapacağı etkisi bakımından 2019 yılını bir annus mirabilis, mucizevi yıl olarak niteleyebiliriz. Hiç kuşku yok ki, 23 Haziran 2019 tarihinde İstanbul’da kanat çırpan kelebek hiç de uzak olamayan bir gelecekte Türkiye’de fırtına yaratacak, siyasi hayatımızda önemli değişiklikler olacaktır. Şöyle bir özetle başlayabilirim: İBB Başkanlığı seçimlerinin sonucu, toplumu […]
15 05 2019
Düşünüyordum. Edgar Morin’in rüya hakkında yazdıklarına dalmış, rüyanın insanı ne kadar zenginleştirdiğini düşünüyordum. Peki, zaman ne oluyordu? Biz rüya görürken zaman ne oluyordu? Kısalıyor mu, uzuyor mu, yoksa aynı mı kalıyordu? Bunu anlamak için zamanın ne olduğunu bilmek gerekmiyor muydu? Peki öyleyse zaman neydi? “Quid est enim tempus? Si nemo a me quaerat, scio, si […]
10 05 2019
“Bize gerçeği tutkuyla sevdiren şey gerçeğin bilinmesi değildir. Temel ve birincil değer duygudur. Doğayı bilmeden, iyice görmeden, temeli başka yerde atılan bir aşkı nesnelerde gerçekleştirerek sevmeye başlarız. Sonra, ayrıntısını ararız, çünkü genel olarak nedenini bilmeden seviyoruzdur onu. Onun hakkında yaptığımız coşku dolu betimleme, bir zamanlar ona tutkuyla, aşkın kalıcı ilgisiyle bakmış olduğumuzun kanıtıdır. Ayrıca, doğa […]