6 09 2014
Beyaz Balonlar
“Abi, beyaz balonlar arasında uçarcasına dönerken tuhaf bir rüyada olduğumu zannediyordum. Derinden gelen tak – tuk – tak – tuk – tak – tuk seslerine ise bir anlam veremiyordum.” Aslında sadece birkaç saniye süren bu tuhaf rüya, bitmek bilmeyen bir kâbustan başka bir şey değildi.
Kardeşim Cahit, arabasıyla Balıkesir – Akhisar istikametinde yaklaşık 100 km hızla yol alırken, Gelenbe yakınlarında tatlı bir rehavete kapılarak uyuklamış ve direksiyon hâkimiyetini kaybederek yolun sağındaki korkuluklara çarptıktan sonra yoldan çıkmış, 25 metre boyunca beş – altı takla atmıştı.
Almanların deyişiyle “Gott sei Dank!”, çok şükür, arabasının kullanılamaz hale gelmesine rağmen, bu ağır kazayı emniyet kemeri ve “airbag” ler (hava yastığı) sayesinde, mucizevi bir biçimde sadece ufak tefek yaralarla atlatan kardeşimi bazı güçler – fizik ve metafizik – bize bağışladı.
Akhisar’a vardığımda O’nu ziyarete giderken, aklımda, yıllar önce bebekken geçirdiği havale nedeniyle annemle babaannemin nasıl çırpındıkları, korkudan bacaklarının arkasına saklandığım dedemin endişeli bekleyişi, halalarımın oradan oraya koşuşturmaları ve eve sonradan gelen babamın gördüğü manzara karşısında kendini yere atması vardı. Hepimiz bir olup oluşturduğumuz sevgi yumağı ile beşiğinde yatan minik Cahit’i iyileştirmeye çalışıyorduk…
Gözlerinin rengini babaannemden alan ela gözlü kardeşim benim, bundan böyle hava yastıkları değil de tüm beyaz balonlar senin olsun; yatağında uyurken tatlı rüyalar görerek onlara binip uçasın diye…
Tembellik Hakkı Sencer Divitçioğlu
Çok duygulandım.
Yazarken ben de tarifsiz duygular içindeydim.
Abiciğim kısa ve öz olarak bu kadar anlatılır teşekkürler
Evet kardeşim, kısa ve öz oldu.
Seni bize bağışlayan güçlere sonsuz teşekkürler.
Allah sizlere bağışlamış, tekrar tekrar geçmiş olsun ve hepimize çok büyük ders olsun…
Çok teşekkürler, Doğa. Sağ olasın.
Sevgili Bülent kardeşine olan sevgini , seneler geçse bile bugün gibi hatırladığın anını ne kadar içten yalın bir dille anlatmışsın. Kardeşlik hakikaten bence çok kutsaldır. Düşmesin diye onu tutmak, bırakmıyacagını bilerek ona dayanmaktır.
Semra Sertel
Teşekkür ederim Semra, sağ olasın. Dediğin gibi kardeşlik çok kutsal olduğu için, en küçük kardeşim Uğur da, doğal olarak, bu yazımın kendisi için en güzeli olduğunu yazmış. İnsanın, çok küçüklükten itibaren her şeyini bildiği kardeşleriyle olan anılarını unutması imkansız tabi. Evet, çok şükür ki, fizik ve metafizik güçler onu bize bağışladı. Çok mutluyuz.
Geçmişte yaşanmış kötü olayları bile hafızaya güzel tarafıyla, sevgiyle nakşettikten sonra hayat çok daha anlam kazanıyor. Dediğiniz gibi sizin, kardeşinizin ve tüm sevdiklerinizin karşısına hep beyaz balonlar çıkması dileğiyle tekrar geçmiş olsun.
İyi dileklerin için teşekkür ederim Mehmet. Öyle sanıyorum ki, iyisiyle, kötüsüyle anılarımız bizim her şeyimiz ve biz onlarla var olmaya devam ediyoruz. Evet, tüm sevdiklerimiz hep beyaz balonlara binip uçsunlar…