17 02 2019
1967 yılında Akhisar Ali Şefik Ortaokulu’nda birinci sınıfta okurken İngilizce hocamız, sonradan Amerikan Hükümeti’ne istihbarat sağlayarak misyonerlik faaliyeti gösteren Barış Gönüllüleri içinde yer aldığı anlaşılan Mr. Collins’ti. Mr. Collins dersler sırasında kalemimizi ağızımıza sokmamızı önererek telaffuzumuzu Amerikancaya dönüştürmeye, dersler dışında ise bir yandan basketbolumuzu, diğer yandan da İngilizce pratiğimizi geliştirmeye çalışıyordu. Levi Strauss’un pantolonunu – […]
15 02 2017
Tarih 14 Şubat 2016, yani tam bir yıl önceydi. Evimizin telefonu çalıyordu. Açtım. Karşımda Atilla Ağabeyim: “Mustafa merhaba oğlum, iyi misin.” “Sağ ol abi, iyilik.” “İyi, Ayşen’i verir misin?” “Tamam abi. Ne oldu bir şey mi var?” “Yok, yok, sen ver.” “Peki, veriyorum.” “Selamlar.” “Sevgililer Günü” nedeniyle ailemizin tüm kadılarını arıyor, kutlama yapıyordu. Ne kadar […]
1 02 2017
Dün İstanbul’da hava soğuk ama güneşliydi. AVM’lerin yapay ve steril ortamlarından kurtulup kendimi Bayezid’teki Sahaflar Çarşısı’na atmak istedim. Metrodan İstanbul Üniversitesi durağında inip merkez binanın ana giriş kapısına gelinceye kadar gördüğüm tarihi üniversite binaları ile ana giriş kapısı ve meydandaki Bayezid Camii yılar öncesine göre gözüme nedense daha büyükmüş gibi göründü. Bunun nedenini, yaşamımın geçtiği […]
4 07 2016
Arife günleri elimizde torbamızla o ev senin bu ev benim dolaşırken bağıra bağıra söylediğimiz bir tekerleme vardı: “Hayır guyur karnımı doyur.” Aklımda böyle kalmış ama guyur ne demek, bulamadım. Yanlış da hatırlıyor olabilirim. Öğleden sonra tüm çocuklar toplanır, kendimize bir strateji çizer, bağıra çağıra, tıngır mıngır, yola koyulurduk. Kimisi akide şekeri, kimisi susamlı şeker, kimisi […]
27 05 2016
İlkokuldaydım ve kalabalık bir aile olmamıza rağmen şimdi hatırlayamadığım bir nedenle yılbaşını annemle birlikte geçiriyorduk. Kardeşlerim küçük oldukları için uyumuş olmalıydılar. Tombala oynarken radyoda tangoya benzer çok güzel bir hafif müzik çalıyordu. Uykum geldi ve anneme ben uyuyana kadar radyoyu kapatmamasını söyledim. O da başucumda oturarak saçlarımı okşamaya başlamış, ben ise kendimi müziğin büyüsüne kaptırarak […]
25 04 2016
Her şey bir anda oluvermiş, kendimi doğduğum ya da yaz aylarında yaşadığımız bağ evinde buluvermiştim. Daha doğrusu kendimi bulduğum ev aslında ne doğduğum ev ne de yaz aylarında yaşadığımız bağ eviydi; onlardan öte, belki de onlardan önce ve onların temelini teşkil eden, hatta onları doğuran, bu iki evin karmaşık bir kombinasyonu ya da bileşiminden oluşan, […]
16 03 2016
Acı haber bir arkadaşımı ziyarete gittiğim ve daha çok devrimcilerin kaldığı öğrenci yurdundayken gelmişti: Üniversite öğrencisi Kerim Yaman faşistler tarafından öldürülmüştü. Takvim 23 Ocak 1975’i gösteriyordu. Haber tez yayıldı ve ertesi gün İstanbul’daki tüm üniversitelerden, tüm devrimci öğrenci yurtlarından, Ankara’dan, İzmir’den, Edirne’den, Kars’tan, Ardahan’dan, Diyarbakır’dan, Muş’tan Beyazıt Meydanı’na doğru bir akın başladı. Al bayraklarını alan […]
7 02 2016
Yukarılardan bakınca görünen, çok güzel bir yaz gecesi yanıp sönen binlerce ateş böceğinin etrafa saçtığı ışık cümbüşüydü. Fonda etkileyici bir müzik vardı. Kamera yaklaşınca, gece yarısı, yüzlerce tütüncünün gaz lambalarıyla aydınlatmaya çalıştığı tarlada tütün kırdıkları görülüyordu. Ayrıntıya inen kameranın izleyicilere yansıttığı ise tütüncülerin savur yapıp tutacakları oruç için “Niyet ettim Allah (c.c.) rızası için bugünkü […]
27 06 2015
Apaydınlık bir gündü ve ben bisikletimle Şadırvan’ı dönüp Tahir-Ün Caddesine girmek üzereydim. Önümde bisikletiyle giderken ara sıra bana muzip ama bir o kadar da seksi bakış fırlatan bir kız gidiyordu. Güneş etrafı gözlerimi kör edecek kadar parlatıyor, bir taraftan gözlüklerimi düzelterek kamaşan gözlerimi kırpıştırıyor, diğer taraftan da önümden bisikletiyle giden kızın zaman zaman arkaya dönerek […]
24 06 2015
O yıl kış çok sert geçiyordu. Akhisar’ın kuru soğuğuna zaman zaman eklenen kar tüm şehri dondurmuştu. Her sabah okula giderken babaannemin ya da annemin erkenden kalkarak sobanın kenarına koyup içlerini ısıttığı ayakkabılarımı giyerken içimi saran ılık mutluluk sokağa çıkar çıkmaz büyük bir mutsuzluğa dönüşüyor, okula bir an önce ulaşıp arkadaşlarımla birlikte sobanın kenarına dikilebilmek için […]