Akhisar

Benim Güzel Mahallem

Mahalle duvarları sevgiyle örülmüş bir cennettir; içinde vefa, dostluk, arkadaşlık, dayanışma, paylaşma, yardımlaşma, umut, hicran, özlem, acı, sevinç, elem, gözyaşı, keder, kader, kısmet, şans ve aşk olan. Mahallede hep birlikte sevinir hep birlikte üzülürüz. Mahalle artık yok olmaya yüz tutmuş komşuluktur ve komşuluk hakkı ödenmez. Mahallenin sınırları, eğer söz konusu olan elem ya da gözyaşı […]

, , , , , , , , , ,

Imagine

1961-1971 dönemi Türkiye ekonomisinin hızla büyüdüğü, Türkiye İşçi Partisi’nin (1965) on beş milletvekiliyle meclise girip sosyalizm propagandası yapabildiği şahane yıllardı. Planlı döneme girmiş, ekonomiye disiplin gelmiş, yatırım yapabilmek için ulusal tasarruf oranı yükselmiş, vergi veren bir ulus olmuştuk. Amerika’ya verdiğimiz destek karşılığında, Truman Doktrini’nin uzantısı ve Marshall Planı bağlamında Amerikan yardımı alıyor, özellikle Almanya’dan gelen […]

, , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Beyaz Balonlar

“Abi, beyaz balonlar arasında uçarcasına dönerken tuhaf bir rüyada olduğumu zannediyordum. Derinden gelen tak – tuk – tak – tuk – tak – tuk seslerine ise bir anlam veremiyordum.” Aslında sadece birkaç saniye süren bu tuhaf rüya, bitmek bilmeyen bir kâbustan başka bir şey değildi. Kardeşim Cahit, arabasıyla Balıkesir – Akhisar istikametinde yaklaşık 100 km hızla […]

, , ,

Ayın Halesi

Bir zamanlar, rüzgârın, Yaya Köy’ün güzelim tarlalarındaki tütün başaklarının altın sarısı renkleriyle dans ettiği günlerde, annem, o altın sarısı tütün başaklarından bir taç yapardı her halde kendine. Sonra da kiliseden ilkokula dönüştürülen o güzelim okulunun bahçesinde kraliçeler gibi dolaşırdı. Tütünlerin altın başaklarından kendine taç yapan annem benim, Zeytinliova’da zaman, şimdi çok yavaş akıyor senin yokluğuna […]

, , ,

Nostalji: Güzel İzmir

Alsancak Gündoğdu Meydanı’nda yer yerinden oynuyor, “Her yer Taksim, her yer direniş” nidaları göklere yükseliyordu. Güneş, Karşıyaka sırtlarından batmakla batmamak arasında mütereddit, gökyüzünü mor ve ala boyamaya devam ediyor, ses ve renk harmonisinin ortaya çıkardığı tablo insana huzur veriyordu. Güneşin de Gezi Parkı Direnişi’ne katıldığı izlenimini veren tablo, ressamın fırçasından çıkmış gibiydi. Takvim 31 Mayıs […]

, , , , , , , , , , , , , , , , , ,

“Atlara Fısıldayan Adam”

“Sekiz on yaşlarında olmalıydım. Sıcak bir yaz günü Mehmet Dedem’le birlikte at arabasına binmiş, dar ve toprak bir yolda hızla yol alıyorduk. Dizginler dedemin ellerindeydi. Ben onun yanına oturmuş, etrafı seyrediyordum. Araba giderek hızlanıyor, bir süreden beri saymaya başladığım yolun iki tarafındaki ağaçları saymakta zorlanıyordum. Etraf, Akhisar’ın o müthiş kuru sıcağı ile yeşilden sarıya dönüşmeye […]

, ,

Zanaatkâr Araştırmacı

Amerikalı sosoyolog Richard Sennett’in harikalar yaratmaya devam ettiğini söylemeliyim. Yazarın The Culture of the New Capitalism’ ni [1] yeni bitirmiştim ki, Zanaatkâr ’ın [2] kitapçıların raflarını doldurduğunu gördüm. Sennett, The Culture of the New Capitalism ’in sonunda, zanaatçılığı, bir insanın bir şeyi kendisi için en iyi bir biçimde yapma arzusu olarak tanımlıyordu. Çünkü tüm insanlar […]

, , , , , , , , ,

İtalya’da İlk Yaz: Toskana

Elinize büyük bir dünya haritası alın ve pergelinizin bir ucunu İtalya’nın başkenti Roma’ya koyup, batıdan İspanya, kuzeyden Ren, kuzeydoğudan Tuna, doğudan Fırat, güneyden de Sahra’ya kadar uzanacak şekilde ve Romalıların  mare nostrum, bizim deniz ( Bizim denizimiz Can Yücel’in Mare Nostrum şiirinde dediği gibi, Deniz Gezmiş’tir.) dedikleri Akdeniz’i içdeniz kabul ederek bir çember çizin. İşte […]

, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

“Tüm Bakış Açılarından Görmek”

İzmir Atatürk Lisesi’nde okurken, “Bir çizgi atarsam ayakta sallanırsın“ diyen bir resim hocamız vardı. Sıra dışı bir kişilik portresi çizen hocamızı müzik bölümünü seçmiş öğrenciler bile çok severlerdi. Ortaokul yıllarımdan resme merak sarmış olan ben, ana derslerimiz olan matematik ve fen derslerinden fırsat buldukça resim yapmaya çalışırdım. Ortaokuldaki resim hocamız da sıra dışı olup iflah […]

, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Hoşça Kal Anne

  “Yatılı okuduğum lise yıllarım dahil tam kırk yıldan beri yüzlerce kez Akhisar’a gittim geldim ve hemen her defasında kapıyı annem açmıştı. En önemli özelliği, anneannemden aldığını sandığım, sessizliğiydi ve her kapıyı açtığında, konuşmadan, sessizce birbirimize sarılır, hasret giderirdik. Ayrılırken ise hüzünlü bakışları tüm çehresini sarar, için için ağlardı. Yıllar önce doktora yapmak üzere Viyana’ya […]

, , ,

Previous Posts Next posts