Vergilius’un Ölümü

Her Gecenin Bir Sabahı Vardır!

Hermann Broch mucizevi eseri Vergilius’un Ölümü’nde şafağı söktürürken çağlara ışık tutuyor; bana da buraya almak kalıyor (2012: 223-224). Ahmet Cemal’in mucizevi çevirisiyle: “Gece, hedefinin etrafında toplanıyordu, hedefe yönelik bir hal alıyordu, ve karanlığın üstünden yumuşaklığı çekilip alınmaktaydı; dışarıda yıldızların yanıp sönüşü yeşilimsiye oynuyordu. Havanın rengi, karanlıkta hareketsiz duruyordu, nesneler peşpeşe ve hareketsiz, sanki el yordamıyla […]

, , , ,

Vergilius’un Ölümü ve Ahmet Cemal

Ah, evet, metafor üstüne metafor, metafor üstüne metafor, yani, şiirsel bir anlatım; – ah, evet, geçmiş ile geleceğin şimdideki olağanüstü bileşimi, yani, olağanüstü bir kurgu;- ah, evet, omnium temporum in unum collatio (tüm zamanların bir noktada kesişmesi), yani, renkli, aktif, bir denk gelme anı, yani Kairos; – ah, evet, insanlar sadece uyurken, sevişirken ve uyurken […]

, , , , , , , , , , , , ,

Frédéric Chopin ve Vinteuil’in Müziği

Otomobilimin kontağını açtığımda bir piyano sevinçle şakıyordu, uzunca bir süre kafesinde tutuklu kalmış da özgürlüğüne kavuşmak istercesine. Sonra derinden ve dipten gelen bir dalga gibi yaylılar piyanoya eşlik etmeye başladılar. Andante. Ortaya çıkan tam bir fraktal cümbüştü. Bu ziyafeti çeken ise Frédéric Chopin’di. Aklıma Marcel Proust’un Vinteuil’in müziği için yazdıkları geldi, notlarıma baktım ve buraya […]

, , , , , , , , , , , , , ,