postmodernizm

Ânın Dayanılmaz Ağırlığı

Perry Anderson Postmodernitenin Kökenleri’nde şöyle yazar: “Geçmişin nesneleri elimizin altında, istediğimiz an dokunabileceğimiz, kullanabileceğimiz uzaklıktadır; oysa postmodern şimdide, onlarla aramızda elektronik engel vardır: Bugün bizler, resim tararız, internette dolaşırız, görüntüyü dijitalleştiririz-hepsi de kaçınılmaz olarak, seyir kültürüne hükmeden oligopolilerin dolayımından geçen işlemlerdir” (Anderson, 2002: 147). İş, insanların hayatlarının çekirdeğidir ve öngörülebilir gelecekte böyle olmaya devam edecektir. […]

, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Dünyanın Yörüngesi

“…insanlık tarihi sanki her şey insanlığın nihai hedefi olarak uygar toplumları işaret ediyormuş gibi, düz bir çizgi doğrultusunda ilerlememiştir. Tam tersine, her çatallanmada farklı kararlı haller mümkün olmuştur; bu haller gerçeklik kazandıklarında da bir arada ve birbirleriyle etkileşim içinde bulunmuşlardır.” Bu sözler Çizgisel Olmayan Tarih ‘in yazarı Manuel De Landa’ya ait. Aşağıdaki şekil Ervin Laszlo’nun […]

, , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Post-Fordist Tüketim ve Turizmin Sonu

2000 yılında yazdığım bu yazıyı, hem güncelliğini koruması bakımından hem de turizm mevsimi geçmeden blog’uma koymak istedim. Yoksa, yazma periyodum yine her Çarşamba olacak. Postmodernizmin en ilginç tezahürlerinden biri turizmde yaşanan yapısal değişimdir. John Urry’nin Mekânları Tüketmek ’te [1] yazdığı gibi, turizm, karşıtını, yani düzenli ve örgütlü çalışmayı gerektiren bir boş zaman etkinliğidir. Turist olmak, […]

, , , , , , , , , , , ,